Kleurenblindheid is een aandoening waarbij het moeilijk is om bepaalde kleuren te onderscheiden. Dit komt meestal door een genetische afwijking die de werking van de kegeltjes in het oog beïnvloedt. De meest voorkomende vorm is rood-groenkleurenblindheid, terwijl blauw-geelkleurenblindheid minder vaak voorkomt. Volledige kleurenblindheid, waarbij iemand alleen grijstinten ziet, is uiterst zeldzaam. Naast erfelijkheid kunnen ook oogziekten, letsel of bepaalde medicatie kleurenblindheid veroorzaken. Kleurenblindheid treft vaker mannen dan vrouwen vanwege de manier waarop het X-chromosoom erfelijk wordt doorgegeven. Mensen met kleurenblindheid gebruiken vaak contrasten en patronen om kleuren te herkennen. Er bestaan hulpmiddelen, zoals speciale brillen en apps, die kleuren beter zichtbaar maken. Kleurenblindheid kan worden getest met kleurenzichttesten, zoals de Ishihara-test. Hoewel kleurenblindheid soms een uitdaging kan zijn, vinden mensen manieren om ermee om te gaan. In sommige beroepen kan kleurenblindheid een beperking zijn, zoals bij piloten of ontwerpers. Toch kunnen de meeste mensen met kleurenblindheid goed functioneren in het dagelijks leven.